lunes, 17 de diciembre de 2007

,,AS DROGAS E A SÚA RELACIÓN COA QUÍMICA..




..Hoxe falaremos das drogas e da súa relación coa química.
.
Cando falamos de drogas..non pensamos especialmente en que teñan algo que ver coa química..
pero en realidade..as drogas son substancias químicas,, e por iso imos dedicarnos nesta entrada a falar delas..
Para comezar temos que dicir que existen moitos tipos d drogas..
máis dos que vos imaxinades..
E cada ún deles ten as súas características especiais..
..
Algunhas drogas úsanse para aliviar dolores..que son as que utilizan os médicos nos hospitais..como por exemplo a morfina.
Éstas drogas chámanse analgésicos; e o seu funcionamento consiste en impedir que as señales nerviosas da fonte de dolor cheguen ata o cerebro.
E fano distorsionando o suficiente a forma da proteína como para bloquear a señal da dor.
..Despois desta pequena introducción no tema..imos falarvos un pouco dos medicamentos.
--Os medicamentos xenéricos..
*O máis curioso distos medicamentos é que o vocablo "xenérico" refírese ó nome do principio activo do medicamento, o que normalmente é unha abreviatura do nome químico. (Un exemplo.. o "acetaminofén", que é o nome xenérico do "N-acetil-para-hidroxianilina".)
[sentímoos..pero non podemos continuar por problemas coa páxina,,máis tarde o intentaremos..cando estes problemas se solucionen..]

domingo, 9 de diciembre de 2007

A Estequiometría

Benvidos de novo a mundo científico, despois de moi pouco tempo sen actualizar, nesta actualización imos falar sobre un estudo moi importante para o mundo científico, a estequiometría.





O primeiro que enunciou os principios da estequimetría foi Jeremias Benjamin Ritcher no ano 1792, un famoso químico alemán nado no ano 1762 e morto no ano 1807.





En química, a estequiometría é o estudo cuantitativo de reactivos e produtos nunha reacción química. A reacción química é o proceso no cal unha sustancia ou sustancias cambia para formar unha ou máis sustancias novas.





As reaccións químicas represéntanse mediante ecuacións químicas, as ecuacións químicas son descripcións simbólica de unha reacción química.





Para comprendelo con maior facilidade imos poñer un exemplo, o hidróxeno gas (H2) pode reaccionar co osíxeno gas (O2) para dar amoníaco (H2O). A reacción química escríbese:





2H2 + O2 -> 2H2O




Para poder traducir esta ecuación é preciso saber que o "+" significa -reacciona con- , e a frechiña significa -para dar-.





As ecuacións químicas están formadas polos ractivos, que son as fórmulas colocadas á esquerda da ecuación, polos produtos, que son as fórmulas químicas das sustancias producidas, e os números colocados diante das fórmulas son os coeficientes, cando o ceficiente é 1 non se escribe.





A escala microscópica, a reacción química é unha modificación dos enlaces entre átomos, por desprazamentos dos electróns: uns enlaces rómpense, outros fórmanse, pero os átomos sempre se conservan.

Isto é o que dí a lei de conservación da masa, da que soamente imos dicir que implica dúas leis:




  1. A conservación do número de átomos de cada elemento químico.

  2. A conservación da carga total.



As relacións estequiométricas entre as cantidades de reactivos consumidos e produtos formados dependen directamente destas leis de conservación. E están determinadas pola ecuación axustada da reacción.





Antes falamos do que era unha écuación química e explicamos como representala, agora imos explicar como se axusta unha ecuación química:



Unha ecuación química axustada debe respetar as leis de conservación do número de átomos e da carga total.

Imos poñer un exemplo para que sexa máis doado explicala.





Na reacción de combustión do gas butano (C4H10) este combínase co o osíxeno (O2) para formar auga (H2O) e dióxido de carbono (CO2).







C4H10 + O2 -> H2O + CO2



O carbono e o hidróxeno aparecen nu composto dos reactivos e noutro dos produtos. Hai catro veces máis átomos de carbono nos reactivos que nos produtos e cinco veces máis hidróxeno nos reactivos que nos produtos. Pódese arreglar isto cuadruplicando o número de moléculas de dióxido de carbono e quintuplicando o número de moléculas de auga:





C4H10 + O2 -> 5H2O + 4CO2



Agora soamente falta axustar os átomos de osíxeno. Xa que hai dous átomos nos reactivos e 13 nos pordutos bastaría con multiplicar polo coeficiente 13/2.



C4H10 + 13/2 O2 -> 5H2O + 4CO2




E ó final quédanos isto:



C4H10 + 13O2 -> 5H2O + 4CO2





Isto é todo por hoxe, esperamos que vos guste esta actualización



Un beso para todos





Actualizou:



Antía Álvarez Formigo

jueves, 6 de diciembre de 2007

..LavOisieR*..


..Olaa..!!




Oi actualizamos despois de bastante tempO..




pOr causas d exames non pudimos antes..sentiimoos..=(




---------------------------------------






,,enfin..O que vamos..



Hoxe vos falarei dun gran quimico chamado..Antoine-Laurent de Lavoisier.



..Lavoisier foi un quimico moi importante que naceu en Paris o 26 de Agosto de 1743..



,,podería decirse que foi o pai da química moderna,un experimentador brilantísimo e xenio d moitas facetas...tanto en ciencia coma en asuntos públicos.




..Lavoisier desenrolou tamén unha nova teoría sobre a combustión que levou a rematar coa doutrina do flogisto (sobre a que falareivos mais adiante..) que dominará o curso da química durante máis dun século.




Os seus estudos fundamentais sobre a oxidación demostraron cal é o papel do oxíseno nos procesos químicos e mostraron a similitude entre a oxidación e a respiración.



Tamén clarificou a distinción entre elementos e compostos e foi clave no deseño dun sistema moderno d nomenclatura química.


Lavoisier foi un dos primeiros científicos en introducir procedementos cuantitativos nas investigación químicas..xa que formulou o principio da conservación da masa nas reacción químicas.


.........

Agora falaremos un pouco sobre a lei da conservación da materia..


..Esta lei é unha das fundamentais en tódalas ciencias naturais,, qu establece un punto moi importante... "En toda reacción química a masa se conserva",,(é dicir..a masa total dos reactivos é igual á masa total dos productos..)




,,..Falando agora doutro tema.. a combustión,(ún dos grandes problemas da química do século XVIII) espertou o interese de Lavoisier..pois traballaba nun ensaio sobre a mellora do alumbrado público en París.


..Éste químico comprobou que o calentar metais como o estaño é o chumbo en recipientes pechados cunha cantidade limitada de aire,,éstos recubríanse cunha capa de calcinado ata un momento determinado..no que avanzaban máis.


..máis tarde chegouse á conclusión de que se se pesaba o conxunto do metal, o calcinado e o aire despois da experiencia..o peso era igual que antes que comezala.Pois se o metal gaña peso era evidente que algo no recipiente tiña que aver perdido esa mesma cantidade,,ese algo era o aire.


Con este razoamento,,Lavoisier demostrou que a calcinación dun metal non era o resultado da perdida dunha teórica substancia chamada "Flogisto"( a cal explicaremos máis adiante..),,polo tanto, a ganancia do peso do metal debíase ó aire.




..Ésta experiencia e outras máis realizadas por Lavoisier manifestan que se se ten en conta todas as substancias que interveñen nunha reacción química e todos os productos formados, a masa total non varía. Ésta é a lei da conservación da masa,que pdoemos enunciala da seguinte maneira:



...Ésta lei di que...--En calquera reacción química a masa consérvase,,é dicir,, a materia nin se crea nin se destrúe, só se tramsforma e permañece invariable.



.....................

[[Imos facer un pequeno paréntese para falar un pouco da "teoría de Flogisto"(mencionada anteriormente..) ..
Esta teoría foi planteada no século XVII, é dicía que o Flogisto era unha substancia incolora,inodora,insípida e desprovista de peso que se liberaba durante a combustión, e tras iso, a substancia convertíase en cinza..]]

.....................






..Xa rematando..resaltar que para Lavoisier,,os cambios nas substancias non producían a creación nin a destrucción da materia.Experimentalmente demostrou que a suma das masas dos reactivos é igual á suma das masas dos productos.


,,Como di esta frase que pronunciou no seu momento..

"Durante un cambio químico non existe cambio na masa dos reactivos ó convertirse en productos"







~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Pois esto a sido todo..esperamos que sexa do voso agrado..=)














,...adeus..^^






































~~*antiinha*...^^





..Antía Iglesias Iglesias..

domingo, 25 de noviembre de 2007

Amedeo Avogadro



Ola, benvidos de novo a mundo cientifico, nesta acutulizacion imos falar dun cientifico moi importante Amedo Avogadro.




O seu nome completo era Lorenzo Romano Amedeo Carlo Avogadro, Conde de Quaregna e Cerretto, naceu o 6 de agosto no ano 1776 en Turín.





En 1975, seguindo os pasos do seu pai, obteu unha licencia de dereito, e logo inscribiuse como abogado da súa cidade natal, Turín. Pero a súa paixón polas matemáticas e a física fixeron que en 1809 obtivera un posto de profesor de "filosofía positiva" no colexio real de Vercelli.


Amedeo Avogadro fixo moitos traballos, entre eles destaca a hipótese co nome de ley de Avogadro, da que falaremos máis adelante.







  1. En 1811 publicou a hipótese co nome de lei de Avogadro, por estar totalmente demostrada, baseuse na teoria atómica de John Dalton e a ley de Gay-Lussac.



  2. En 1814 publica memoria sobre as masas relativas das moléculas dos corpos simples.



  3. En 1821 publica outra memoria titulada "Memoria sobre a forma de incluir os compostos orgánicos nas leis ordinarias das proporcións determinadas".



  4. En 1433 pode repetir o seu traballo na univesidade de Turín debido ó interes dos seus traballos cieníficos.



  5. En 1841 termina e publica os seus traballos en catro volumenes titulados "Fisica dei corpi ponderabili".









Neste caso ímosnos interesar especialmente na súa hipótese titulada co nome de lei de Avogadro.








Esta lei di que " Volúmens de gases diferentes medidos nas mesmas condicións presión, volume e temperatura teñen igual número de moléculas".

Iste é un exemplo visual para axudar a comprender esta lei.








O valor de este número, chamado número de Avogadro é de aproximadamente de 6,02214199 × 1023 (é 10 elevado á 23, non 1023) é tamén o número de moléculas que contén unha molécula gramo ou MOL.O mol é a unidade básica do Sistema Internacional de Unidades, que mide a cantidade de sustancia.










Pra poder explicar esta lei, Amade Avogadro dixo que as moléculas da maioria dos gases elementais máis habituais eras diatómicas, isto quere dicir que as moléculas da maioría dos gases elementais mediante reaccións químicas se poden separa en dous ártomos.








A lei de Amade Avogadro non foi admitida nun principio pola comunidade científica.Non o foi ata que en 1860 Cannizaro presentou nunha reunión científica un artículo sobre as hipóteses de Avogadro.



Amaedo Avogadro morreu o 9 de Xullo no ano 1856.











Eperamos que vos agrade esta actualización







Actualizou:







,,,ântÿ*]






Antía Álvarez Formigo




Un beso a todoss!!!








domingo, 18 de noviembre de 2007

..*IssaC neWtOn..*


..Ola e benvidos outra semá mais a este blog de física..!


..Hoxe imos falar dun gran científico chamado..(como xa podedes ver no título..) Isaac newton.


Pra comezar..dicir que esta persoa foi un físico moi importante na historia da humanidade..



Isaac newton..ó contrario do que pensan moitos..non naceu cun destiño á fama xa predeterminado.


Pois..debido a súa debilidade física,costoulle moito saír adiante;.e aun por riba..cando naceu,o seu pai morrera tres meses antes..e cando cumpriu os dous anos..a súa nai casouse de novo.


Isto fixo que el tivera que ir a vivir a casa da súa avoa nunha granxa de Woolsthorpe,,(un distrito de Inglaterra..) onde adquiriu facultades de meditación e concentración que máis tarde funcionoulle para atopar solucións de problemas que desconcertaban a outros científicos.



..Con doce anos,,Newton ingresó na Escola do Rey,onde estivo vivindo cun boticario chamado Clark..culla muller era amiga da mamá de Newton.


Tras catro anos vivindo alí..cando xa cumplira os dezaseis..,,o seu padrastro morreu.. e o muchacho volveu a xunto da súa nai para axudala nuns asuntos dunhas propiedades..aunue el en realidade non sentía inclinación á vida do campo.



Foi entón..cando Newton decidiu ingresar no colexio da Trindade(Cambridge)..no que coñeceu a un distinguido profesor de matemáticas chamado Barrow...que lle recomendou para unha beca de matematicas.




Ó largo da súa vida..Newton foi cambiando de lugares..así coma de pensamentos..


Cada vez sabía mais e mais..o que lle levou a facer moitos descubrimentos científicos..


Agora falaremos de tres deles..:

  1. O primeiro foi o binomio de Newton e os elementos do cálculo diferencial,que chamaba fluxiones. E pouco despois..dixo que habia atopado o método contrario das fluxiones,..(é dicir..o cálculo integral e método para calcular as superficies encerradas en curvas coma a hipérbole..e os volúmenes dos sólidos..)

  2. O seu segundo e gran descubrimento foi relacionado coa teoría da gravitación....do que non é necesario recalcar que deuse conta..cando lle caeu enrriba unha mazá..(..vulgarmente explicado..jj
  3. E o terceiro..correspondeu á esfera da óptica e a refracción da luz...



..*Seguindo coa interesante vida deste home..ós trinta anos foi elixido membro da sociedade real de Londres,,(o mais alto honor para un cientifico).




E en 1703..foi nombrado presidente desta sociedade..(cargo que ocupou durante o resto da súa vida)




..Xa acabando..dicir que en 1705.. a Reina Ana concedeulle nobreza..e foi o primeiro científico que recibiu este honor plas súas obras.














...........................................................












,,*Quero rematar dicindo unhas fermosas palabras que lle dedicou o famoso poeta Alexandro Pope..:










..*..A natureza es as leyes naturais ocultábanse na noite.. Deus dixo,,"Que nazca Newton" ,, e físoxe a luz..*..




























****************************************************

























..Pois isto a sido todo amigOos..!!













EsperamOs que vos encante tanto coma a da semá pasada..* =)






































































..PubLicOu*...





,,*a N t [ii] n H a*..^^







=)=)





*.. Antía Iglesias Iglesias..*

lunes, 12 de noviembre de 2007

O Primer Barón Kelvin

William Thomson naceu o 26 de Xuño de 1824 na cidade de Belfast , en Irlanda.Destacou polos seus importantes traballos e porque foi un dos científicos que axudou moito a levar a física a súa forma moderna.Déuselle o título de barón en honor os logros alcanzados durante a súa carreira.


William Thomson estudou na universidade de Glasgow e no colexio Saint Peter´s de Cambridge.Fixo moitos e moi importantes traballos de física, pero neste flog imos destaca o descubremento e cálculo do cero absoluto.



O cero absoluto é teoricamente a temperatura máis baixa posible, calquera sustancia que se atope nesta temperatura carece de movemento.



O cero absoluto sirve de punto de partida na escala de Kelvin e na de Rankine, polo que 0K equivale aproximadamente á temperatura de -273,151 ºC e -459,67 º F.



Según a terceira ley termodinámica o cero absoluto é un límite imposible de alcanzar, nin sequera os frigoríficos acadan esta temperatura, soamente algúns chegan ós -272 º C.



Esta escala, constitúe a escala natural na que se anotan as ecuacións termodinámicas e aunidade de temperatura no Sistema Internacional de Unidades.







Unha curiosidade, é que como consecuencia disto a entropía, isto é, a magnitude física que mide a parte da enerxía que non pode utilizarse para producir traballo, dun cristal ideal puro e perfecto sería cero.






En 1842, William Thomson foi nombrado profesor de filosofía natural da universidade de Glasgow, permaneceu como profesor nesta universidade ata o día da súa xubilación, no ano 1899.

Gracias a William Thomson fixéronse os estudos necesarios para instalar en 1866 o primeiro cabler trasatlántico que conectou a cidade de Wall Street, en Nova York coa cidade londinense.




En recoñecemento ós seus logros, como xa dixemos antes, ó título de barón Kelvin en 1892. O nome de Kelvin facía referencía ó río que pasaba xunto a universidade. Willliam Thomson foi elexido da sociedad Royal en 1851, sendo presidente desta dende 1890 ata 1895.




William Thomson morreu o día 17 de Decembro de 1907 en Largs, Ayshire, Escocia, Reino Unido.E foi enterrado na abadía de Westminster.



Isto é todo,,,esperamos que vos agrade esta entra e que sexa do voso gusto.Un bico a todos!!!






Esta semana actualizou,,,










,,ântÿ*]






Antía Álvarez Formigo

domingo, 4 de noviembre de 2007

..~MAX PLANCK..*

..oLa!..Benvidos outro día máis a este interesante blog de física e química que gústavos tanto!


E visto que nas entradas anteriores falámosvos duns temas moi extensos..(que non quita o seu interese)..hoxe imos falar de algo moito máis concreto....



..Imos falarvos de Max Karl Ernst Ludwig Planck máis coñecido como *Max Planck*



..* Max Planck foi un físico moi importante nado en Kiel (Alemania) no 1.858...e que morreu no 1.947 (polo que tivo unha moi lonxeva vida,nada máis e nada menos que 89 anos..que nesa época era moi dificil..)


..



Gañou un premio Nobel,é considerado o creador da teoría cuántica..e é un home ao cal alabou Einstein no seu momento..diciendo.."foi un home ó que lle foi dado aportar ó mundo unha gan idea creadora". De aquí xurdiu a física moderna,que intenta saber se existe o azar ou non.



..Despois desta pequena introducción,

agora falaremos sobre a vida deste importante físico..dunha maneira un tanto resumida..


[Na imaxe pOdemos ver a a Max Planck xunto con Albert Einstein..]





.......





Ó principio da carreira de Planck,as súas inclinacións intelectulaes nono estiveron moi orientadas hacia a Ciencia,senón que foron á filoloxía e a música..pero o seu pofesor..Hermann Müller de Munich,fíxolle desistir das súas aficións.



..En 1.874 ingresou na Universidade de Munich cun gran afán de aprender.E máis tarde estudiou un ano na Universidade de Berlín..despois disto,,deixou atrás a súa paixón polos románticos alemáns como Brahms,Schubert e Schumman para meterse de cheo no mundo que lle abriron os seus profesores Herman von Helmholtz y gustav Robert kirchhoff,quenes realizaron investigacións que utilizou planck en 1.990 para proponer a súa teoría dos cuantos (partículas comparables a un grán de luz) que dividíu a física en dúas etapas:
-A clásica: desenrrolada nos séculos XVII,XVIII,XIX... e a moderna.


..Así Planck concluía as súas investigacións que comezaron no 1.879,cando fixo a súa tésis doctoral sobre o segundo principio da termodinámica (unha parte da física que creo que se ocupa da enerxia...) do físico Sadi Carnot.


.....No ano 1.880 ocupa o seu primer cargo académico na Universidade de Kiel..cinco anos máis tarde é nombrado profesor dunha das catedrás de física, e dende 1.889 ata 1.928 ocupou o mismo cargo na Universidade de Berlín.


No ano 1.900 planck formulou que a enerxía radíase en unidades pequenas denominadas cuantos., e avanzado no desenrolo desta teoría, descubríu unha constante de natureza Universal que coñécese como a constante de Planck.



---Os descubriemntos de Planck..que foron verificados posteriormente por outros científicos, promoveron o nacemento dun campo totalmente novo da física,coñecido como mecánica cuántica..e axudaron a investigación doutros campos..como o da enerxía atómica.


Durante este proceso,o lenguaxe e a teoría(hoxe coñecidos como mecánica cuántica) estaban evolucionando nos diferentes Institutos de Física de Europa..



.A teoría de Planck resúmese no estudio da distribución da enerxia..no campo de influencia dun corpo negro;(é dicir,que a enerxía radiante que emite o sol a absorbe un corpo negro,pero só en multiples enteros dun cuanto..)




.......................................................................................

E aquí unha pequena aclaración por senón quedou do todo claro..
.un corpo negro é un sistema capaz de absorber toda a radiación que incide sobre el..

.......................................................................................



................................................

..Xa para rematar,,dicir sobre este home que foi un xenialísimo físico,que fixo brillantes e importamtes descubrimentos na física..que revolucionou a maneira de penasr sobre os procesos atómicos..


E o seu traballo teórico foi respetadísimo polos seus amigos científicos.






....Finalmente..o único que faltaría dicir é que...






---------Max Planck foi un gan home si señor--------

































...Ahí queda...








******************************************************




Esperamos que vos agrade tanto como a nós a entrada desta semá,,! =)




..Vémonos a semá que ven!,...1bicOo!..
























,,*aNt[ii]nHa*,,^^ ..[Antiia Iglesias!!..*]

miércoles, 24 de octubre de 2007

A Radioactividade


A radioactividade é un fenómeno físico natural, polo cal algunhas substancias ou elementos quimicos emiten radiaciones, as radiaciones consisten na propagación de enerxía en forma de ondas electromagnéticas a través dun medio material.



A causa da radioactividade son as substancias radioactivas, que son aquelas que non posúen un balance correcto entre protóns e neutróns.Cando o número de neutrones é excesivo ou demasiado pequeno respecto a o número de protóns é dificil que a forza nuclear forte poida mantelos unidos.





  • A radioactividade natural

Becquerel descubriu en 1896 que certas sales de uranio producian radioactividade sen facer ningún tipo de ensayo sobre o material.Despois dun tempo os esposos Curier descubriron outras moitas substancias que tamén posuían esta propiedade.O fénomeno da radioactividade orixinouse no núcleo dos átomos radioactivos.

Isto non sei se é verdade, pero o encontrei e pareceume interesante...crése que a causa que o orixina é debida a interacción neutrón-protón do mesmo...



  • A radioactividade artificial


A radioactividade artificial prodúcese cando bombardéanse certos núclos estables con partículas que teñan enerxía cun valor adecuado, para penetraren no núcleo bombardeado e formaren un novo núcleo.


CLASES DE RADIOACTIVIDADE:



  1. Radiación alfa: Está cargada positivamente, e composta por dous neutróns e dous protóns.


  2. Radiación beta: Está composta por electróns resultantes da desintegracion de neutóns ou protóns.


  3. Radiación gamma: Son ondas electromagnéticas, e é a máis penetrante de todas as radiacións.(É a que pode afectar ós seres humanos a través do Sol).




Os efectos da radiación sobre a saúde son moi complexos.Dependen da dosis absorvida polo organismo

O risco para a saúda non soamente depende da intensidade da radiación, senón que tamén do tempo e da parte do corpo que este exposto a ela.

Considérase que o medio ambiente natural é inofensivo, se está alonxado de calquera fonte de radiactiva.Emite unha radiación de 0.00012mSv/h.









Existe un aparello chamado contador Geiger que utilízase para poder calculala radioactividade.Introdúcese unha partícula radiactiva no contador de Geiner e se produce un pequeno impulso de electricidade, asi depende do número de impulsos electricos que dé o contador pódese calcular a radoactividade.



Poi isto é todo...espero que vos agrade, recordade non é escaso de máis é o mellor!!
Un biquiño para todos e todas!!!!





Actualizou....

,,,ântÿ*] Antía Álvarez Formigo

lunes, 15 de octubre de 2007

,,*FuSióN nUcLeaR,,]*


,,Para comezar,vouvos falar da chamada fusión nuclear en si..



Imaxinádesvos unha fonte de calor barata,limpia,e case inesgotable?..
Que non produxera ningún residuo, e que utilizara auga para o seu combustible?..Pois isto é o que quere conseguir a fusión nuclear.

Pero parece ser,,que para que ocorra isto aínda teremos que esperar bastante.

O que si é verdade, é que a fusión nuclear crea bastantes esperanzas hacia unha fonte de enerxía barata,limpa e inasgotable..como dixemos anteriormente.


Meténdonos un pouco no tema da fisión nuclear..tamén cómpre resaltar que as dous teñen a mesma base;pois a masa é enerxía,(partindo dunha ecuación de Einstein..pero que agora non ven ó caso..)

E..para diferencialas un pouco,diremos que as centrais nucleares o as bombas atómicas están basadas na fisión nuclear;proceso no cual un núcleo atómico divídese en varios menores.Namentres que na fusión nuclear(fusión que significa unión),unimos dous núcleos atómicos e así obtemos ún cunha masa menor ca dos dous orixinais sumadas, de ahí o seu nome.
En ámbolos dou casos, a masa desprendida convértese en enerxía.



*______******_______*******_______*******_______*******_______*



,,Falando doutro tema tamén moi interesante...

>Sabíades que a enerxía do Sol procede de procesos de fusión nuclear??..


Pois si,xa que no seu interior hai núcleos de hidróxeno que se unen para dar como resultado outro elemento, o Helio. Así libérase a grande cantidad de enerxía que ten o Sol e chéganos incluso a nós!!


,,E aquí unha pequena anotación miña..

--**Isto lectores,pareceume o máis interesante de todo. Pois non vos parece incríible que por algo coma eso nós poidamos vivir??..Ó fin ó cabo,vivimos grazas a unións coma esas..que se suceden en todo o Universo..**--

Se credes que equivócome en algo,por favor dicídemo!.. agradeceránse todas as opinións,,=)


Bueno..despois do visto..xa podemos dicir claramente que o que o ser humano pretende é copiar o proceso que ocorre no Sol..é dicir,¡a fusión nuclear!..(isto para todos aquilos que andedes nas berzas..como di xavi o meu profesor de Galego..jeje,que ademáis se que vai ler este artigo e seguro que lle encanta =)...)



,,Pero a pesar de todo..segundo a miña opinión creo que aún estamos moi lonxe de coseguir iso..

Ata agora, o experimento que máis acercouse a isto foi o do reactor JET,no que se conseguiron obter 16 M.W de potencia durante unha reacción de fusión que durou 1 segundo.


Pero claro está, que para que a enerxía de fusión sexa útil, deberá reunir máis enerxía que a que se lle aporta para provoca-la reacción.



******************************************************************************



,,,Cambiamos agora un pouquiño de tema para falar da *Enerxía de Fusión*,,,=)



-- Como acabo de explicar, na fusión nuclear tratase de unir dous núcleos..pero istos repélense dado que teñen os dous cargas positivas.

E para que isto non ocorra, o que hai que facer é aportar dende fora enerxia suficente coma para superar esta oposición. A isto débese o que no proceso de fusión se usen átomos lixeiros.

...Dito máis sinxelo, como só teñen un protón,a forza que hai que superar é pequena.



>A máis rentable(por dicilio dalgunha maneira) é a combinación de Deuterio e Tritio, pois ámbos elementos só teñen ún protón, pero o Deuterio ademáis un neutrón, e o Tritio dous. Ó fusinalos obtense un núcleo de helio, composto por dous protóns e dous neutróns; e ademáis tamén un neutrón no medio e a enerxía q sobra é a que chamámoslle *Enerxía de Fusión** <



Antes de deixar este temiña..aclarar que para que isto ocorra(que o Deuterio e o Tritio se fusionen) precísaxe unha temperatura de milleiros de grados e unhas presións inmensas.. concretamente requírese unha temperatura de 100 millóns de grados..!!

........................................................................................................................................................

,,Por último..vouvos falar das *Vantaxes e desvantaxes** da fusión nuclear.



..Polo coñecido ata agora, e polo menos ata mediados do presente siglo, a enerxía nuclear de fusión non é viable para xerar electricidade..

Por causa disto, xeráronse moitos debates..

,,Os que están de acordo...-->Nestos debates, había xente que dicía que será a enerxía do futuro..que os combustibles que emprega (Deuterio e Tritio) son moi abundantes; e ademáis non provocan polución de ningún tipo.. Pois, en teoría, de 500 litros de auga e 30 gramos de Litio pódense obter10 gramos de Deuterio e 15 gramos de Tritio, os cuais bastarían para satisfacer as necesidades básicas de calqueira persoa nun país desenrrolado. Din tamén, que a fusión nuclear é moi estable.

Pola contra..

,,Os que non están dacordo..-->No caso contrario, había xente que pensaba que aínda que se produxeran moitos menos residuos radioactivos cas centrales nucleares de fisión, tamén aportarían basura nuclear.

A maior parte deste grupo son ecoloxistas que se preguntan porque non se fai un esforzo semellante en desarrollar enerxías renovables que xa son utilizables.

--****,,E vÓs.....**************

---------------------------------********,,Que**************

---------------------------------------------------------------****,,PeNsaDes??..*********

..[..Agora déixovo nas vosas mans...]..

,,,Esperamos as vosas respostas e comentarios con inquietude =)

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

1 biCoOo!..=)

*******aCtuaLizOouu:,,,,,,,,,Antìa Iglesias!!.........

sábado, 13 de octubre de 2007

Lise Meitner







Naceu en Viena o 7 de Novembro de 1878.





Como muller estaba imposibilitada, pero as prohibicións referidas a os estudiantes femeninos foron retiradas a tempo para que entrara na unversidade de Viena.


No ano 1905 comezou a estudar a radioactividade e en 1906 recibiu o seu doctorado. Proseguiu os seus estudos en Alemaña, onde permaneceu os seguintes 31 anos da súa vida axudando a ciencia alemana.


Colaborou con Otto Hahn para o instituto de química do profesor Emil Fischer, pero o profesor Fischer non permitía a entrada de mulleres no seu instituto, polo que Lise Meitner tivo que facer os experimentos no sótano do instituto.Afortunadamente dous anos máis tarde permitíuselle utilizar o instituto.


No ano 1926 foi a primeira profesora de física muller en Alemaña, e durante os anos 20 e 30 a nominaron para o premio Nobel varias veces.


En 1937 ela e Otto Hahn identificaron 9 elementos radiactivos e publicaron varios artigos.


Cando Hitler asumiu o control de Austria en 1938, Lise meitner fuxiu de Alemaña a Dinamarca e logo a Suecia, onde lle negaron o premio Nobel por ser unha exiliada en Suecia.


En Suecia colaborou de novo con Otto Hahn, onde descubriron a fision nucear.En 1945 déronlle o premio Nobel a Otto Hahn, sen ter en conta a colaboración no descubremento de Lise Meitner.


Aunque retirouse oficialmente en 1947, non deixou de traballar ata o ano 1960, e retirouse a unha pequena cabaña en Cambridge en 1958.


Morreu en Cambridge o 27 de Outubro de 1968.
































































































































































































































































































































































































































































































































































































domingo, 7 de octubre de 2007

OS METAIS

O ENLACE METÁLICO

Hoxe e aquí imos falar sobre o enlace metálico. E o queremos explicar de forma que o poida entender todo aquel que o queira ler.


O primeiro que debemos saber é que existe unha cousa chamada nube de electróns ou gas electrónico. A explicación destas nube de electróns é a seguinte: Os átomos dos metais teñen poucos electróns na súa última capa,(normalmente soen ter 1,2 o 3). Dichos átomos alcanzan a estabilidade perdendo esos electróns e converténdose en ións positivos.Máis tarde,os ións positivos resultantes ordénanse no espacio formando unha rede metálica, e os electróns de valencia desprendidos forman unha nube de electróns que se pode desprazar a través de toda a rede. Na seguinte foto poderemos comprobar como dous átomos (un de sodio e outro de cloro) se mesturan entre eles para seren máis estables.

Na foto apreciase perfectamente o dito anteriormente. Como vedes, o "Na",(Sodio) converteuse en "Na+"; e o "Cl",(Cloro) en "Cl-".





Pois isto é todo por hoxe,esperamos que os gustara.Vémonos a semá que ven con outra cousa que os deixará moito máis sorprendidos.




Antía Iglesias Iglesias e Antía Alvarez Formigo



4ºE.S.O B Colexio Martín Codax
















miércoles, 3 de octubre de 2007

BENVIDO A MUNDO CIENTIFICO

A partir de hoxe e ata o 31 de Mayo postearemos neste blog curiosidades científicas como traballo para clase de Física realizado por:
Antía Iglesias y Antía Alvarez